Trektocht door Prokletije

De derde etappe is minder lang dus in de ochtend kun je, mits er geen onweer dreigt, nog even door Teth slenteren voor je weer de hoogte in gaat. Een bezoek aan de markante katholieke kerk moet dan zeker op het programma. Toen Mary Edith Durham door deze streek reisde was Teth een plek waar de Franciscaner monniken uit Shkoder vakanties en retraites organiseerden. Destijds was de kerk tevens het onderkomen voor de reizigers. Nu zijn er volop pensions in het dorp. De meesten zijn genoemd naar katholieke wijken in Shkoder.

De drukst bewandelde route van deze trektocht is die tussen Teth en Valbona. Veel herders  die je langs deze panoramische route aantreft zijn een handeltje begonnen in koud bier en chips om de wandelaars te voorzien. Voor veruit de meeste wandelaars is dit tevens de enige etappe van de Prokletije rondtocht die ze bewandelen.

In Valbona slaap je in het fijnste guesthouse van het dorp. Kamers met eigen badkamer en van alle gemakken voorzien en het eten is voortreffelijk. Hier laad je op voor de echte wildernis. Met het verlaten van Valbona, laten we ook het laatste stukje van moderne wereld achter ons. De komende dagen heb je beperkt toegang tot warm water en elektriciteit, laat staan 3g of telefoon. Je wordt een stuk de hoogte in gereden over een traject waar geen alternatief is voor de onverharde weg. Vanaf Cerem ga je te voet verder. De route voert door bossen en onderlangs een paar indrukwekkende pieken naar de zomerweide van Doberdol. Herders komen hier elke zomer met hun vee en hun hele gezin. Het is er een gezellige en rommelige drukte op deze unieke plek, waar je slaapt in een eenvoudige stenen lodge op gedeelde kamers (centrale douche en wc) en je eet wat de herders eten.

Vanaf de zomerweide wandel je richting de piek Tromedja, die het 3-landenpunt Albanië- Kosovo-Montenegro markeert. De piek ligt niet ver van de route (20 min) en is optioneel te beklimmen, mocht je nog wat energie kwijt moeten. De route volgt kilometers lang over de panoramische graat die de grens vormt tussen Montenegro en Kosovo. Eenvoudig terrein met fraaie vergezichten. Uiteindelijk buig je oostwaarts, Kosovo in. Je verblijft in een nieuw gebouwd pension in het herdersdorp Milishevc.

Dag 7 breekt aan als je ontwaakt in Milishevc en je bent inmiddels al aardig verwilderd. Wat anders dan wandelen staat er vandaag op het programma. het lichaam wil inmiddels niet anders meer. Aanvankelijk wandel je door een open gebied met volop herdersweiden en mooie vergezichten. De langste afdaling van de reis brengt je op de bodem van de Rugova-kloof. Hier komen we even terug in de moderne wereld. Voor de paar paar kilometer onvermijdelijk asfalt is een transfer voorzien en ook heb je weer toegang tot je hoofdbagage. Er is zelfs weer 3g en in het wegrestaurant waar je wordt opgehaald schenken ze goede cappuccino. 

Reka e Allages ligt wat lager en is een permanent bewoond dorp. Bij de familie Ariu wordt je enorm gastvrij onthaald en eet je gezellig mee aan de keukentafel. De route voert vanuit Reka e Allages omhoog door bosrijk terrein waar zich volgens ophef onder lokale herders regelmatig beren ophouden. Hogerop kom je in open terrein en bestijg je de piek Hajla. Rond de top vind je edelweiss, wat best bizar is als je bedenkt dat je hier op de breedtegraad van Rome zit. Dit is met 2403 meter de hoogste piek van de reis, maar of het ook het hoogtepunt is zal lastig te beoordelen zijn. Het is er prachtig, maar er is zoveel moois langs deze route.

De afdaling vanaf de Hajla eindigt in Drelaj, een eenvoudig dorp met een moskee, een pension en heel veel koeien. Na 3 nachten in Albanië en 3 in Kosovo keer je op dag 9 terug naar Montenegro. De etappe begint met een korte transfer tot Kuchiste en klimt dan te voet verder omhoog via twee fraaie bergmeren naar de Jelenjak pas. Links en rechts zie je twee toppen die je even kunt beklimmen, alvorens het vlakke pad te vervolgen richting Montenegro. Vlak, eenvoudig en met aan weerszijden uitzichten van jewelste. Het terrein staat vol bosbessen dus vanaf augustus is er gratis fruit langs de route. Het einde van de dag heeft nog een fikse afdaling in petto om uiteindelijk de sympathieke hut van Babino Polje te bereiken. Hier heb je weer toegang tot je hoofdbagage.

Vanuit Babino Polje wandel je een sprookjesbos vol hele oude sparren in. De route klimt even tot aan het meer van Hridsko, een prachtige pek voor een pauze en als je echt dapper bent, een duik. Na het meer is het nog even klimmen eer je aan de laatste kilometers bergafwaarts begint. De afdaling brengt je helemaal tot in Plav, de grootste stad aan de Montenegrijnse kant van Prokletije. Hier wacht de familie Dedushaj je op en de laatste nacht ben je weer op de vertrouwde plek in hun lodge te gast, waar het avontuur 10 dagen geleden begon. 

Als je ’s avonds op het terras neerploft dat uitkijkt over de vallei waar je op dag 3 in trok om dit avontuur te beginnen, zit de trekking erop. Moe, trots, voldaan en overladen met mooie bergherinneringen kun je hier nog eens rustig de reis aan je voorbij laten trekken.